پرتره ها

بسم الله

آنچه واقعا هستیم

پرتره ها

جودی آکه با استفاده از تکنیک قدیمی فرآیند کلودیون مرطوب(Wet Collodion) به خلق پرتره، تصاویر منظره و زندگی روزمره می پردازد که در آن از یک دوربین بزرگ، صفحات شیشه و یک محلول شیمیایی دست ساز برای هر نوردهی و ثبت استفاده می شود.

این روش که با پوشاندن صفحه شیشه با کلودیون، و ماده حساس نیترات نقره و سپس نوردهی آن در حالی که هنوز مرطوب است می باشد، در سال 1851 اختراع شد. نتیجه نهایی امبروتایپ(Ambrotype) یا کلودیون های مثبت است و تا زمانی که پشت آن مخمل مشکلی قرار گرفته و بدین گونه به حالت پوزیتیو رندر شود روی شیشه به حالت نگاتیو ظاهر می شود.

آکه در این باره می گوید: «من عقیده دارم یک پرتره چیزی بیشتر از آنچه که در سطح آن یافت می شود را در مورد سوژه آشکار می کند. سوژه ها خواسته یا ناخواسته چیزی بیشتر از آنچه تمایل دارند را به ما نشان می دهند. دوربین چیزی بیش از چشم های ما به تنهایی را می بیند و به درون شخصیت ما رفته و نگاهی اجمالی از آنچه واقعا هستیم را ثبت می کند».

جودی آکه (Jody Ake) / سایت عکاس

نکته ای که در کار بود و باعث شد این مطلب رو قرار بدم، گذشته از زیبایی تصاویر، اینه که وقتی همه گمان می کنیم دوربین جدید و امکانات فوق العاده و ... نیازه تا عکسی زیبا خلق بشه، فردی با دوربینی قدیمی همه این تصورات رو به هم میریزه. گرچه این روش دیگه استفاده نمیشه و فراهم کردن امکاناتش سخته، ولی چقدر ظاهر تاثیرگذاری داره و میشه حس کرد که روح داره. روحی جدای از نوستالژی موجود در کار، روحی که به واسطه ی دست هنرمند دمیده شده و به نظرم هیچ ابزار و حتی سبک مدرنی این توانایی رو نداره!

پرتره هایی که جذابیتشون جدا از جذابیت سوژه است و توی اون ها نیازی نبوده به واسطه دختران قشنگ و میک آپ های سنگین بیننده جذب بشه گرچه این موارد جزئی از پرتره های جدید حتی به سبک قدیم شده!!!

در ادامه دیگر کارهای جودی آکه رو خواهیم دید. همین طور آثاری از هنرمندان دیگه و چند تصویر از نوع انجام روش کلودیون مرطوب.